Story

ஊருக்குத் த(தா)ன் உபதேசம்

ஊருக்குத்  த(தா)ன்  உபதேசம்

நாட்டின் தலைவர் என்றவகையில் நியாயமான சட்டங்கள் இயற்றப்பட வேண்டியது அவசியம் என அவர் உணர்ந்தார். நாட்டில் ஏற்பட்டுள்ள சீர்கேடுகளைக் களைய வேண்டும் என்றால் சட்டங்கள் முறையாக நடைமுறைப்படுத்தப்பட்டு சரியான வகையில் தண்டனைகள் நிறைவேற்றப்பட வேண்டும் என்பதில் தீர்ப்பணமாக இருந்தார்.

பாலியல் துஸ்பிரயோகம், பாலியல் வன்கொடுமை என்பன நாட்டில் ஆங்காங்கே நடந்த வண்ணம் இருந்தது. பாடசாலை மாணவிகள், சிறிய பெண்குழந்தைகள் உட்பட பெண்கள் பாலியல் வன்கொடுமைக்கு ஆளாகியிருந்தனர். கொலைகளும் நடந்தேறின.

தங்கு தடையின்றி போதைவஸ்து வியாபாரம் தலை விரித்து ஆடியதனால் தான் மேற்படி குற்றங்கள் மேற்படி குற்றங்கள் நடைபெறுகின்றன என்பதை உணர்ந்து கொண்ட தலைவர் போதை வாஸ்து குற்றவாளிகளிற்கு மரண தண்டனை விதிக்கப்படும் என்னும் சட்டத்தை விதித்தார்.


பல தொண்டு நிறுவனர் மற்றும் அயல் நாட்டுகல் மற்றும் உதவி புரியும் பெரிய நாடுகள் எல்லாம் இதற்கு எதிர்ப்புத் தெரிவித்திருந்த போதும், தலைவர் தனது நோக்கத்தில் இருந்து விலகவில்லை. உள்நாட்டிலும் வெளிநாட்டிலும் பல எதிர்ப்புக்களை எதிர் கொண்டார். மூன்று மாத இலுப்படியின் பின் மசோதா நிறைவேற்றப்பட்டது.

மரண தண்டனைக்கு கைதிகட்கான (தூக்கில் இடும் நிகழ்வு) கையொப்பத்தை தலைவர் இட்டு விட்டார். திகதிகள் குறிக்கப்பட்டு தூக்குத் தண்டனை நிறைவேற்றப்படத் தொடங்கி விட்டது. இரண்டு மாத இடைவெளியில் அடுத்தடுத்து மரணதண்டனை நிறைவேற்றப்பட்ட வண்ணம் இருந்தது.


தலைவர் எதிர் பாராத வண்ணம் போதைவியாபாரத்தின் பெரிய முதலைகள் பிடிபட்டன. அது வேறு யாருமல்ல தலைவரின் அருமை மகளின் கணவரும், அவர்கள் பெற்றேடுத்த சீமந்தப் புத்திரனும் தான். சட்டத்தை வளைத்துவிட தலைவரால் முடியவில்லை. உலகம் முழுவதும் தெரிந்த இரகசியத்தை மூடி மறைக்க முடியுமா?

இதயம் முழுவதும் வலியெடுக்க மகள் வாலிப பேரன் உட்பட மருமகனுக்கும் மரணதண்டனை நிறைவேற்றும் படிவத்தில் கையொப்பமிடும் பொழுது கைகள் நடுங்கின, மறுகணம் தன நெஞ்சைப் பிடித்தபடி சரிந்தார்.

எழுத்து,
மங்கை அரசி.

பொய்மையும் வாய்மையிடத்து…

பொய்மையும் வாய்மையிடத்து…

அருண் அதிர்ச்சியில் உறைந்துபோய்விட்டான். என்ன இது? இப்படியெல்லாம் நடக்குமா! சீ….. மனம் அருவருப்பில் மூழ்கியது. அருண் பின்னோக்கி நினைத்துப் பார்த்தான். அவன் அழகான வாலிபன் தான். வட்டவடிவான முகவெட்டு பெரிய கண்கள் எழும்பிய மூக்கு. சின்ன வாய், வாயிற்கும் மூக்கிற்கும் இடையில் அரும்பு மீசை, நீளமான கைவிரல்கள், நீளமான கால்கள். அருணிற்குச் சிரிப்புச் சிரிப்பாக வந்தது.தானே தன்னை வர்ணிப்பதாக இருந்தாலும், இவையெல்லாம் உண்மைதானே! தானே தனக்குச் சமாதானம் செய்துகொண்டான்.



திரும்பவும் எண்ண அலைகள் வட்டமிட்டன, படிப்பில்க் கெட்டிக்காரன், விளையாட்டில்ச் சூரப்புலி அவன் பள்ளிப் படிப்பை முடித்ததும் வேலைக்கும் போகத் தொடங்கிவிட்டான. உத்தியோகம் புருஷலட்சனம் என்பதற்கு இணங்க சிறந்த மனிதனாகத் தான் அவன் விளங்குகின்றான். இப்படி எல்லாத் திறமையும் உள்ள அருண் திடீர் என்று சோர்ந்து போனது ஏன்? எல்லாம் அன்று இரவு நடந்த அந்த நிகழ்வுதான்.


அவ்னது நண்பர்கள் வட்டம் எதோ புதிய படம் பார்ப்பதாக நண்பன் ஒருவரின் அறையில் கூடினர். அருணையும் அழைத்திருந்தனர். படம் பார்க்கத் தொடங்கிய பிறகு தான் அருணிற்கு அது நீலப் படம் என்பது புரிந்தது. அவனிற்கு கொஞ்சம் கூட பிடிக்கவில்லை. ஆனால் அவனின் நண்பர்கள் உற்சாகமாக இருந்து அவதானித்தனர். அருணிற்கு அருவருப்பாக இருந்தது. அவன் அந்த அறையை விட்டு வெளியேறிவிட்டான். ஆனால் அவனின் நண்பர்கள் அவன் வெளியேறியது கூட கவனிக்காது படம் பார்த்தனர்.


அப்போது தான் அவனிற்கு தான் தன் சக நண்பர்களிடம் இருந்துவித்தியாசப் படுவது புரிந்தது. பாலியல் ரீதியான சில புத்தகங்கள் வாங்கி வந்து படித்ததன் பின்புதான் அவனிற்கு அவனது குறை புரிந்தது. அவன் ஒரு திருநங்கை போன்றவன் என்பதை புரிந்துகொண்டான். மிகவும் சோர்ந்து போனான். திரும்பவும் எண்ண அலைகள் வட்டமிட்டன,


அருணின் பெற்றோர்கள் அருணிற்கு திருமண ஆயத்தங்கள் செய்ய ஆரம்பித்து விட்டனர். திருமணத்தில் ஆர்வமில்லாத அருண் தன் சம்மதத்தில் தாமதம் காட்டி வந்தான். உண்மை நிலை தெரிந்த பின் தான் நிலைமையின் தீவிரம் புரிய ஆரம்பித்தது.

அருண் மனதை ஒருநிலைப்படுத்த முயன்றான் ஒரு சில நிமிடங்கள் தியானத்தில் இருந்தான்,அமைதியான மனதுடன் ஆண்டவனை வழிபட்டன். இக்கட்டான சூழ்நிலையில் இறைவனை உளமார வழிபட்டால், நல்வழி கிடைக்கும் என்ற தாரக மந்திரத்தை அப்பா வாயால்க் கேட்டிருக்கின்றான். தந்தை சொல்மிக்க மந்திரமில்லை, மனதில் ஏற்படட எண்ணங்களுடன் கடவுளை மனதார உருகி வழிபட்டான், பெற்றோர் மனம் நோகாதபடி தனக்கு ஒரு வழிகாட்டும் படி மனமுருகி வேண்டினான்.

அருணாநிற்கு ஒரு நீண்ட தூர பயணம் செய்ய வேண்டிய தேவை ஏற்பட்டது. அது ஒரு ராயில்ப் பயணம் அன்றைய பயணத்திற்கு கூட்டம் அதிகம் இல்லை. அவனுடைய இருக்கைக்கு முன்னால் ஒரு பெண் அமர்ந்திருந்தாள், அந்தப் பெண் மிகவும் சோகமாக இருந்தால், அவளை அறியாமேலேயே அவள் கண்களில் இருந்து கண்ணீர் வழிந்தது. மற்றவர்கள் அறியாத வண்ணம் கண்களைத் துடைத்த வண்ணம் இருந்தால்.

பெண்களைக் கண்டால் விலகியே போகுமா அருணன் அந்தப் பெண்மீது இரக்கம் கொண்டான். தன்னுடைய நிலையித் தான் அந்தப் பெண் இருப்பதாகக் கற்பனை செய்துகொண்டான். அதனால் அந்தப் பெண்ணிடம் பேச்சுக்கு கொடுக்க ஆரம்பித்தான். தன்னை நண்பனாக ஏற்றுக் கொள்ளும்படி முதலிக் கேட்டுக் கொண்டான். அவளிற்கு என்ன பிரச்சினை என்று சொல்லும் படி கேட்டுக் கொண்டான். அந்தப் பிரச்சினைக்கான தீர்வைத்த தருவதாகக் கூறினான்.

ஆனால் அந்தப் பெண் முடியாது என்று தலையை ஆட்டினாள். என்னுடைய பிரச்சனைகளை உங்களாத் தீர்க்க முடியாது என்று வாய் வீட்டுக் கூறினாள். தீர்க்க முடியாது என்று அருணணிற்குப் புரிந்துவிட்டது. அந்தப் பெண்ணிற்கும் தனக்குரிய பிரச்சினை தான் என முடிவு செய்து கொண்டான். அதனால் அந்தப் பெண்ணிடம் திரும்பவும் அவன் தன்னால் பிரச்சினையைத் தீர்க்க முடியும் என உறுதியாகக் கூறினான். இதுவரை எந்தப் பெண்ணிடமும் இப்படி ஒரு நெருக்கத்தை அவன் காட்டியதில்லை. பெண்கள் என்றாலே விலக்கிப் போகும் அருணன், இந்தப் பெண்ணிடம் மட்டும்பிரச்சினையைத் தீர்ப்பதாக உறுதி கூறினான்.

அந்தப் பெண்ணும் வாய் திறந்தாள், அவளின் பதிலைக் கேட்டதும் அருணிற்கு கடவுளின் அருள் கிடைத்துவிட்டது என்னும் ஆறுதல் நிலை ஏற்பட்டது.

அப்படி அந்தப் பெண்  என்ன தான் கூறினாள்?! அவளை ஒருத்தன் காதலிப்பதாக கூறி ஆவளுடன் நெருங்கிப் பழகி அவள் வயிற்றில் கரு உருவாக்கிய பின் அவளின் தொடர்பையே துண்டித்துக் கொண்டான். தற்கொலையைத் தவிர வேறு வழியே இல்லை என்னும் நிலையில் அவள் உள்ளாள் என்று கூறினாள்.

ஆனால் அவளை நம்பி அவளின் தாய், நோயான தந்தை, தம்பி தங்கை என்று நான்கு உயிர்கள் உள்ளன. அதனால் அவளால் சாத்விக கூட ஏற்படுத்த முடியாது என்ன செய்வது என்பது தான்  புரியவில்லை, அவளின் அழுகை தொடர்ந்தது.

அருணன் முன் பின் யோசிக்கவே இல்லை உடனே அவளிற்குப் பதில் கூறினான். நீ கவலையை விடு, உன்னை நான் திருமணம் செய்து கொள்கின்றேன். உன்னுடைய குழந்தைக்கு நான் தந்தையாக இருக்கின்றேன், என்னை நம்பு என்று கூறினான்.

அழுகையை நிப்பாட்டிய அப் பெண் அவனை கண் வேட்டாமல்ப் பார்த்தல். அது முடியாது என்று அந்தப் பெண் கூறினாள். ஏன் என அருண் கேட்க, நான் யாருடனும் படுக்கையைப் பகிர்ந்து கொள்ள தயார் இல்லை என்று அந்தப் பெண் கூறினாள்.

பால் நழுவி பாலில் விழுந்தது, வாய்விட்டு அருண் கூறவில்லை.ஆண்டவன் வழிகாட்டி விட்டான்.தந்தை சொன்ன வழியே கடவுளை வழிபட்ட பலன் இப்படி ஒரு வழி கிடைத்துள்ளது என எண்ணினான். அந்தப் பெண்ணிடம் தன் சம்மதத்தைச் சொல்லிவிட்டான். ஆனால் தன் குறையைப் பற்றி ஏதும் கூறவில்லை. தனது பெற்றோரிடம் சென்று தன் காதலி என்று அறிமுகம் செய்து வைத்தான். பிறந்த குழந்தை தன்னுடையதாகவே பெற்றோறிற்குத் தெரிய படுத்தினான். பெற்றோறிற்கும் அவன் உண்மையைக் கூறவில்லை. அவன் தனது மனதைத் தேற்றிகொண்டான். உண்மையை மறைப்பது கூடப் பொய்யாகும் ஆனால் “பொய்மையும் வாய்மையிடத்து” நன்மை பயக்குமெனின். என்னும் குரளின் படி தனது செய்கை சரியென முடிவாகத் தீர்மானித்தான்.

கதைக்கரு & எழுத்து,
மங்கை அரசி